สวัสดีค่ะ อยากจะแบ่งปันแนวคิดของเราเกี่ยวกับการไม่ถูกเลือก หรือโดนบอกเลิก
ขอเล่ารายละเอียดก่อนนะคะ
เราคบกับผู้ชายคนนึงเกือบ 2 ปี เจอกันโดยบังเอิญ เรารู้สึกโชคดีที่มีเขามากเพราะเขามาช่วยดึงเราจากคนก่อน และเขารู้สึกโชคดีที่มีเราเหมือนกัน ถึงขนาดเขาเคยลั่นปากกับเพื่อนว่า ถ้าใครจะมีแฟนต้องหาให้ได้แบบเราเพราะเราเทคแคร์ ดูแลเขาดีมาก ไม่งี่เง่า ไม่วีน เราเป็นประเภทรักใครรักจริงให้เต็มร้อย เราดูแลทุกอย่างไม่ให้เขาลำบากหรือตกบกพร่องตรงไหน เราพร้อมสนุบสนุนทุกอย่างที่เขาต้องการหรือความฝันของเขาเสมอ (เพื่อนทุกคนบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าเราดีมาก โคตรดี โคตรแม่พระ) เราเป็นผญ.มี activity ค่ะ ชอบทำงาน ชอบทำกิจกรรม มันเลยทำให้เราทำอะไรเป็นเยอะ (เป็นผญ.เก่งเลยละคะ) เวลาเขามีปัญหาอะไรเราเลยสามารถช่วยเขาได้บ่อยๆ ถึงแม้เขาจะปฏิเสธเวลาเราขอให้ช่วยงานเราก็ตามนะคะ TT
เราพยายามทำให้ชีวิตเราและเขาดีค่ะ ตั้งใจเรียน ทำงานหนัก สร้าง connectionเยอะๆ เตรียมตัวสำหรับอนาคต เพื่อที่เราจะพิชิตใจแม่ยายค่ะ เพราะเขาบอกว่าแม่เขาชอบผญ.เก่ง ไม่มาเกาะลูกชายเขาประมาณนี้ กลายเป็นว่าเราดูแลเขาเหมือนลูกเลยค่ะ 555 แม่ยายต้องยอมรับฉันเท่านั้น ทำไปก็สนุกดีค่ะ เรามีความสุขที่ได้ทำให้ตลอด ถึงเขาจะเอาแต่ใจบ้างก็ตาม
ปัญหาในชีวิตคู่ของเราคือ เขาเป็นคนหัวร้อนง่าย เอาแต่ใจ พูดขัดหน่อยพร้อมวีน เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายค่ะ ไม่รู้พูดคำไหนจะพร้อมปี๊ดตอนไหนเหมือนกัน แต่เขาก็รักเรานะคะไม่เคยนอกใจเลยทำให้เรารักเขา ทนอยู่กับเขาได้(เราเกลียดคนเจ้าชู้ค่ะ) แต่ด้วยความนิสัยเราค่อนข้างใจเย็น เราชอบใช้เหตุผลค่ะ จนบางทีเวลาทะเลาะกันคือเราชอบถามเอาเหตุผลแต่เขาชอบใช้อารมณ์ อธิบายไม่ถูกค่ะ เหมือนอยู่ในสงครามอะไรสักอย่าง แต่เรานิ่ง เราก็จะยอมๆเขาไป รอเขาให้อารมณ์เย็นกว่านี้ก่อนเราถึงจะไปคุย แต่ก็มีบางครั้งที่เราอึ้งจนพูดไม่ออกก็มี นอยด์ไปเลยก็มี เพราะบางครั้งเขาหยาบคายกับเรามากจริงๆ
เขาติดเรานะคะ ชอบอยู่กับเรา(มั้ง) เขาจะไม่ค่อยออกไปหาเพื่อน จะรอเรามาหาให้พาไปกินข้าวหรือไปนู้นไปนี่ด้วยกัน ที่ต้องรอเพราะเราเรียนหนักทำงานพิเศษด้วยค่ะ ก็แอบกลัวว่าไม่มีเวลาให้เขาเหมือนกัน มันดีนะคะไปไหนด้วยกันตลอด ตัวติดกันมากๆ ทีนี้ไม่รู้ยังไง เหมือนเขาจะโดนเพื่อนล้อว่าติดเมีย เขาแคร์ภาพลักษณ์ตัวเองในระดับนึง เขาเลยเริ่มออกไปหาเพื่อน ถึงขนาดที่เขาเคยพูดกับเรานะคะว่า "เราทำให้เขาไม่มีเพื่อนคบ" ซึ่งเราก็อึ้งเหมือนกัน เพราะเราว่าเขาเป็นฝ่ายติดเราเองมากกว่า อยากได้อะไร ไปไหน หิว จะทักหาเราตลอด แต่เราก็ทำให้นะคะเป็นความสุขของเราเน้อะที่ได้ทำให้เขา
แน่นอนค่ะ ปัญหาการรักๆเลิกๆมีมาตลอดที่คบกัน 99% เขาเป็นคนบอกค่ะ เพราะเคยมีครั้งนึงที่เหมือนเราสุดแล้วเราเป็นฝ่ายบอก แต่สุดท้ายเราก็กลับไปหาเขาทุกครั้งอยู่ดี เราแคร์เขามากค่ะ ถึงเขาชอบทะเลาะกับเราด้วยเรื่องเล็กๆน้อยๆ จนบางทีเราก็งงนะคะ ล่ามปามไปจนบอกเลิกกันก็บ่อย แต่เราก็เข้าใจว่า เขาเป็นแบบนี้ เขาคิดว่าโอเค เขาทะเลาะแล้วเขาไม่มีความสุข บอกเลิกจบ ทุกอย่างจบ
จนมารอบสุดท้ายที่ได้เลิกกันจริงๆ เพราะเราอัพทวิตน้อยใจค่ะว่า รู้สึกไม่มีตัวตนในชีวิตจริงเลย เขาก็โกรธเราเป็นฝืนเป็นไฟเลยค่ะว่าทำไมคิดแบบนั้น เราก็บอกนะคะว่า เราน้อยใจที่เขาไม่ค่อยให้ความสำคัญกับเรา เวลาอยู่กับเพื่อนเดี๋ยวนี้เราก็ไปหาไม่ได้ แชทก็ไม่ค่อยตอบก็แค่นั้น แล้วเขาก็ตวาดกลับมาค่ะ ว่า ทำงานหนักจนเป็นประสาทไปแล้วหรอ ตอนนั้นเราน้ำตาแตกเลยค่ะ เพราะอย่างที่บอกนะคะเราทำงานหนักเพื่ออนาคตของเราทั้งนั้น แล้วเขาก็ไล่เราออกจากห้อง ไม่ต้องกลับมา
หลังจากน้ัน 4 วัน เขาก็บอกเลิกเราค่ะ ช่วงนั้นเราก็ง้อเขานะคะ ชวนไปข้าวไปอะไร เขาก็ยังใช้เราไปซื้อของนู้นนี่ให้ เราก็โอเค เขาน่าจะใจเย็นละ ค่อยๆง้อไปเดี๋ยวก็หายโกรธ จนเขามาสารภาพกับเราค่ะว่าเขาเพิ่งมีคนคุยใหม่หลังจากเลิกกับเรา และเขาก็เปิดตัวคนคุยใน fb และเขาทักแชทมาบอกเราประโยคนึงว่า เราเป็นคนดีนะ แต่เขาอยู่ด้วยแล้วไม่มีความสุข แล้วก็ไม่ต้องไปยุ่งกับคนใหม่เขานะ เราร้องไห้เลยค่ะ ไม่เคยคิดว่าเขาจะทำกับเราแบบนี้ เพราะเราดีมาก อะไรที่เป็นความสุขเขาเราทำให้หมด เราไม่เคยแตะต้องอะไรก็ตามที่จะทำให้เราเลิกกัน
เฮิทหนักเลยคะ พอเราไปดูโปรไฟล์ผญ.อีกคน เรารู้สึกว่าเราดีกว่ามากเลยค่ะทั้งหน้าตา นิสัย ความสามารถ เขาน่าจะไม่ทนแฟน(เก่า)เราเท่าเราได้ด้วยซ้ำ ไม่ได้หลงตัวเองนะคะคนรอบตัวบอกมาแบบนี้หมดเลย แล้วเราก็มีคำถามเกิดในหัววนไปวนมา "ทำไมเราเขาไม่เห็นสิ่งที่เราทำให้เลยหรอวะหรือเราผิดตรงไหน ทำไมเขาไปเลือกใครก็ไม่รู้ที่ไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ จะทนเขาได้แบบเรามั้ย ทำไมๆๆๆ"
หลังจากนั้นเราใช้เวลาอยู่กับตัวเอง เพื่อนสนิท และโทรไปคุยกับแม่ มันทำให้เราทบทวนความรู้สึกตัวเองในช่วงนี้ค่ะว่าจริงๆแล้ว เราไม่ได้เสียดายที่เขาจะไป จริงๆเราเตรียมตัวสำหรับวันนี้แล้วเอาไว้ด้วยซ้ำ แต่ที่เราซึมๆเป็นเพราะเหตุผลเดียวเลยค่ะ คือ "เรากำลังลดคุณค่าตัวเองอย่างแรง" เอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนใหม่ ทั้งๆที่รู้ว่ายังไงเราก็ดีกว่า แต่เขาไม่เลือก ไม่เห็นหัว มันเลยทำให้เราน้อยใจ รู้สึกไม่มีคุณค่ากับเขาเลยหรอวะ
ก็นั้นแหละค่ะ ปัญหาของเราตอนนี้เกิดจากเราเอง ที่ไปลดคุณค่าตัวเอง เพราะเรารู้ว่าเรามีคุณค่าแค่ไหน เราดีแค่ไหน แล้วเราก็ภูมิใจที่เราเป็นเราค่ะ ก็เลยเลิกเฮิทเลยด้วยเหตุผลแค่นี้ 55 ตอนนี้ปาดน้ำตาเดินหน้าต่อ พยายามทำให้ตัวเองดี รักตัวเองมากกว่าเดิม เราไม่อยากเฮิทในขณะที่เขาไม่เห็นหัวเราด้วยซ้ำ ไปมีความสุขลั้ลลากับคนใหม่ เราเอาเวลานี้ไปดูแลตัวเอง ทำตัวมีความสุขดีกว่า ถ้าปล่อยโทรมไปก็ไม่น่าจะมีผู้ใหม่ค่ะ 5555 เรารักสวยรักงามอยู่แล้วไม่ปล่อยโอกาสนี้หลุดรอดไปแน่นอน
เราเชื่อนะคะว่า เราเป็นคนดี เป็นคนเก่ง เดียวคนดีๆก็เขามาหาเราค่ะ แต่ตอนนี้เวลาเขี่ยคนไม่ใช่จากเราไปให้แล้วละคนนึงเน้อะ และสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรามันขี้ประติ๋วมากๆกับสิ่งที่เราต้องเจอในอนาคตเน้อะ อนาคตกลับมาอ่านกระทู้นี้คงจะนั่งขำตัวเองเป็นแน่
ฮึ๊บค่ะ สู้!! สู้ไปด้วยกันนะคะทุกคน
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของเรามากๆเลย
อย่าลดคุณค่าตัวเอง เพียงเพราะโดนบอกเลิก
ขอเล่ารายละเอียดก่อนนะคะ
เราคบกับผู้ชายคนนึงเกือบ 2 ปี เจอกันโดยบังเอิญ เรารู้สึกโชคดีที่มีเขามากเพราะเขามาช่วยดึงเราจากคนก่อน และเขารู้สึกโชคดีที่มีเราเหมือนกัน ถึงขนาดเขาเคยลั่นปากกับเพื่อนว่า ถ้าใครจะมีแฟนต้องหาให้ได้แบบเราเพราะเราเทคแคร์ ดูแลเขาดีมาก ไม่งี่เง่า ไม่วีน เราเป็นประเภทรักใครรักจริงให้เต็มร้อย เราดูแลทุกอย่างไม่ให้เขาลำบากหรือตกบกพร่องตรงไหน เราพร้อมสนุบสนุนทุกอย่างที่เขาต้องการหรือความฝันของเขาเสมอ (เพื่อนทุกคนบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าเราดีมาก โคตรดี โคตรแม่พระ) เราเป็นผญ.มี activity ค่ะ ชอบทำงาน ชอบทำกิจกรรม มันเลยทำให้เราทำอะไรเป็นเยอะ (เป็นผญ.เก่งเลยละคะ) เวลาเขามีปัญหาอะไรเราเลยสามารถช่วยเขาได้บ่อยๆ ถึงแม้เขาจะปฏิเสธเวลาเราขอให้ช่วยงานเราก็ตามนะคะ TT
เราพยายามทำให้ชีวิตเราและเขาดีค่ะ ตั้งใจเรียน ทำงานหนัก สร้าง connectionเยอะๆ เตรียมตัวสำหรับอนาคต เพื่อที่เราจะพิชิตใจแม่ยายค่ะ เพราะเขาบอกว่าแม่เขาชอบผญ.เก่ง ไม่มาเกาะลูกชายเขาประมาณนี้ กลายเป็นว่าเราดูแลเขาเหมือนลูกเลยค่ะ 555 แม่ยายต้องยอมรับฉันเท่านั้น ทำไปก็สนุกดีค่ะ เรามีความสุขที่ได้ทำให้ตลอด ถึงเขาจะเอาแต่ใจบ้างก็ตาม
ปัญหาในชีวิตคู่ของเราคือ เขาเป็นคนหัวร้อนง่าย เอาแต่ใจ พูดขัดหน่อยพร้อมวีน เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายค่ะ ไม่รู้พูดคำไหนจะพร้อมปี๊ดตอนไหนเหมือนกัน แต่เขาก็รักเรานะคะไม่เคยนอกใจเลยทำให้เรารักเขา ทนอยู่กับเขาได้(เราเกลียดคนเจ้าชู้ค่ะ) แต่ด้วยความนิสัยเราค่อนข้างใจเย็น เราชอบใช้เหตุผลค่ะ จนบางทีเวลาทะเลาะกันคือเราชอบถามเอาเหตุผลแต่เขาชอบใช้อารมณ์ อธิบายไม่ถูกค่ะ เหมือนอยู่ในสงครามอะไรสักอย่าง แต่เรานิ่ง เราก็จะยอมๆเขาไป รอเขาให้อารมณ์เย็นกว่านี้ก่อนเราถึงจะไปคุย แต่ก็มีบางครั้งที่เราอึ้งจนพูดไม่ออกก็มี นอยด์ไปเลยก็มี เพราะบางครั้งเขาหยาบคายกับเรามากจริงๆ
เขาติดเรานะคะ ชอบอยู่กับเรา(มั้ง) เขาจะไม่ค่อยออกไปหาเพื่อน จะรอเรามาหาให้พาไปกินข้าวหรือไปนู้นไปนี่ด้วยกัน ที่ต้องรอเพราะเราเรียนหนักทำงานพิเศษด้วยค่ะ ก็แอบกลัวว่าไม่มีเวลาให้เขาเหมือนกัน มันดีนะคะไปไหนด้วยกันตลอด ตัวติดกันมากๆ ทีนี้ไม่รู้ยังไง เหมือนเขาจะโดนเพื่อนล้อว่าติดเมีย เขาแคร์ภาพลักษณ์ตัวเองในระดับนึง เขาเลยเริ่มออกไปหาเพื่อน ถึงขนาดที่เขาเคยพูดกับเรานะคะว่า "เราทำให้เขาไม่มีเพื่อนคบ" ซึ่งเราก็อึ้งเหมือนกัน เพราะเราว่าเขาเป็นฝ่ายติดเราเองมากกว่า อยากได้อะไร ไปไหน หิว จะทักหาเราตลอด แต่เราก็ทำให้นะคะเป็นความสุขของเราเน้อะที่ได้ทำให้เขา
แน่นอนค่ะ ปัญหาการรักๆเลิกๆมีมาตลอดที่คบกัน 99% เขาเป็นคนบอกค่ะ เพราะเคยมีครั้งนึงที่เหมือนเราสุดแล้วเราเป็นฝ่ายบอก แต่สุดท้ายเราก็กลับไปหาเขาทุกครั้งอยู่ดี เราแคร์เขามากค่ะ ถึงเขาชอบทะเลาะกับเราด้วยเรื่องเล็กๆน้อยๆ จนบางทีเราก็งงนะคะ ล่ามปามไปจนบอกเลิกกันก็บ่อย แต่เราก็เข้าใจว่า เขาเป็นแบบนี้ เขาคิดว่าโอเค เขาทะเลาะแล้วเขาไม่มีความสุข บอกเลิกจบ ทุกอย่างจบ
จนมารอบสุดท้ายที่ได้เลิกกันจริงๆ เพราะเราอัพทวิตน้อยใจค่ะว่า รู้สึกไม่มีตัวตนในชีวิตจริงเลย เขาก็โกรธเราเป็นฝืนเป็นไฟเลยค่ะว่าทำไมคิดแบบนั้น เราก็บอกนะคะว่า เราน้อยใจที่เขาไม่ค่อยให้ความสำคัญกับเรา เวลาอยู่กับเพื่อนเดี๋ยวนี้เราก็ไปหาไม่ได้ แชทก็ไม่ค่อยตอบก็แค่นั้น แล้วเขาก็ตวาดกลับมาค่ะ ว่า ทำงานหนักจนเป็นประสาทไปแล้วหรอ ตอนนั้นเราน้ำตาแตกเลยค่ะ เพราะอย่างที่บอกนะคะเราทำงานหนักเพื่ออนาคตของเราทั้งนั้น แล้วเขาก็ไล่เราออกจากห้อง ไม่ต้องกลับมา
หลังจากน้ัน 4 วัน เขาก็บอกเลิกเราค่ะ ช่วงนั้นเราก็ง้อเขานะคะ ชวนไปข้าวไปอะไร เขาก็ยังใช้เราไปซื้อของนู้นนี่ให้ เราก็โอเค เขาน่าจะใจเย็นละ ค่อยๆง้อไปเดี๋ยวก็หายโกรธ จนเขามาสารภาพกับเราค่ะว่าเขาเพิ่งมีคนคุยใหม่หลังจากเลิกกับเรา และเขาก็เปิดตัวคนคุยใน fb และเขาทักแชทมาบอกเราประโยคนึงว่า เราเป็นคนดีนะ แต่เขาอยู่ด้วยแล้วไม่มีความสุข แล้วก็ไม่ต้องไปยุ่งกับคนใหม่เขานะ เราร้องไห้เลยค่ะ ไม่เคยคิดว่าเขาจะทำกับเราแบบนี้ เพราะเราดีมาก อะไรที่เป็นความสุขเขาเราทำให้หมด เราไม่เคยแตะต้องอะไรก็ตามที่จะทำให้เราเลิกกัน
เฮิทหนักเลยคะ พอเราไปดูโปรไฟล์ผญ.อีกคน เรารู้สึกว่าเราดีกว่ามากเลยค่ะทั้งหน้าตา นิสัย ความสามารถ เขาน่าจะไม่ทนแฟน(เก่า)เราเท่าเราได้ด้วยซ้ำ ไม่ได้หลงตัวเองนะคะคนรอบตัวบอกมาแบบนี้หมดเลย แล้วเราก็มีคำถามเกิดในหัววนไปวนมา "ทำไมเราเขาไม่เห็นสิ่งที่เราทำให้เลยหรอวะหรือเราผิดตรงไหน ทำไมเขาไปเลือกใครก็ไม่รู้ที่ไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ จะทนเขาได้แบบเรามั้ย ทำไมๆๆๆ"
หลังจากนั้นเราใช้เวลาอยู่กับตัวเอง เพื่อนสนิท และโทรไปคุยกับแม่ มันทำให้เราทบทวนความรู้สึกตัวเองในช่วงนี้ค่ะว่าจริงๆแล้ว เราไม่ได้เสียดายที่เขาจะไป จริงๆเราเตรียมตัวสำหรับวันนี้แล้วเอาไว้ด้วยซ้ำ แต่ที่เราซึมๆเป็นเพราะเหตุผลเดียวเลยค่ะ คือ "เรากำลังลดคุณค่าตัวเองอย่างแรง" เอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนใหม่ ทั้งๆที่รู้ว่ายังไงเราก็ดีกว่า แต่เขาไม่เลือก ไม่เห็นหัว มันเลยทำให้เราน้อยใจ รู้สึกไม่มีคุณค่ากับเขาเลยหรอวะ
ก็นั้นแหละค่ะ ปัญหาของเราตอนนี้เกิดจากเราเอง ที่ไปลดคุณค่าตัวเอง เพราะเรารู้ว่าเรามีคุณค่าแค่ไหน เราดีแค่ไหน แล้วเราก็ภูมิใจที่เราเป็นเราค่ะ ก็เลยเลิกเฮิทเลยด้วยเหตุผลแค่นี้ 55 ตอนนี้ปาดน้ำตาเดินหน้าต่อ พยายามทำให้ตัวเองดี รักตัวเองมากกว่าเดิม เราไม่อยากเฮิทในขณะที่เขาไม่เห็นหัวเราด้วยซ้ำ ไปมีความสุขลั้ลลากับคนใหม่ เราเอาเวลานี้ไปดูแลตัวเอง ทำตัวมีความสุขดีกว่า ถ้าปล่อยโทรมไปก็ไม่น่าจะมีผู้ใหม่ค่ะ 5555 เรารักสวยรักงามอยู่แล้วไม่ปล่อยโอกาสนี้หลุดรอดไปแน่นอน
เราเชื่อนะคะว่า เราเป็นคนดี เป็นคนเก่ง เดียวคนดีๆก็เขามาหาเราค่ะ แต่ตอนนี้เวลาเขี่ยคนไม่ใช่จากเราไปให้แล้วละคนนึงเน้อะ และสิ่งที่เกิดขึ้นกับเรามันขี้ประติ๋วมากๆกับสิ่งที่เราต้องเจอในอนาคตเน้อะ อนาคตกลับมาอ่านกระทู้นี้คงจะนั่งขำตัวเองเป็นแน่
ฮึ๊บค่ะ สู้!! สู้ไปด้วยกันนะคะทุกคน
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของเรามากๆเลย